In Memoriam: Huub Oosterhuis (1933-2023)
Huub Oosterhuis, die op Eerste Paasdag op 89-jarige leeftijd overleed, was een rebelse, en later geschorste priester, een theoloog, lieddichter en taalkunstenaar, vriend van het koninklijk huis en vader van twee kinderen die succesvol werden in de populaire muziek, Trijntje en Tjeerd.
Huub Oosterhuis heeft veel bijgedragen aan christelijke muziek en liturgie in de Nederlandse taal, gebruikt in zowel protestantse als rooms-katholieke kerken. Hij werd geboren op 1 november 1933 in Amsterdam. Meer dan zevenhonderd liedteksten heeft hij geschreven, vol Bijbelse beelden als ‘de steppe zal bloeien.’ Oosterhuis was ook betrokken bij de oprichting van vier debatcentra in Amsterdam. In zijn latere leven werd hij lijstduwer van de SP en zette hij zich onder meer in voor een ruimhartig asielbeleid.
Hij publiceert poëzie sinds de jaren vijftig en onlangs publiceerde hij zijn verzamelde gedichten onder de titel Handgeschreven. Hij was priester en jezuïet tot hij in 1970 brak met de kerk. Sindsdien is hij verbonden aan Ekklesia Amsterdam. Huub Oosterhuis is overleden op 9 april 2023.
Peter Nissen over Huub Oosterhuis
Dichter Huub Oosterhuis overleed 9 april, op Paasmorgen. Peter Nissen schreef drie dagen geleden een eerste reactie met enkele herinneringen en besluit dat met een prachtige strofe van het lied 'De Steppe zal bloeien.'
Terwijl wij gistermorgen met onze schola in Nijmegen nog zijn ‘Lied van de steppe’ zongen, is op de vroege avond van eerste Paasdag - kan het mooier? - op 89-jarige leeftijd de dichter van dat lied, Huub Oosterhuis, overleden.
Zijn liedteksten en gedichten hebben mij vanaf mijn middelbare schooltijd begeleid en gevoed, en sommige zijn mij zeer dierbaar.
In de laatste decennia heb ik hem regelmatig ontmoet. Hij vroeg mij te schrijven voor Roodkoper en hij betrok mij bij activiteiten van De Nieuwe Liefde.
Hij bezocht ons in Nijmegen en wij spraken in onze tuin over hoe het zo gegaan is met kerk en wereld.
Hij kwam op mijn uitnodiging spreken voor een bomvolle Dominicuskerk in Nijmegen en op een dag van inspiratie in de remonstrantse kerk van Oosterbeek.
Wij voelden diepe verwantschap en ik bewonderde hem.
Ik heb regelmatig over hem en zijn teksten geschreven, ook hier in deze rubriek.
Ik was blij met de brief van paus Franciscus die bisschop Jan Hendriks hem ruim twee jaar geleden mocht brengen en wij waren allebei blij met deze paus, zijn medebroeder.
Herinneringen tuimelen over elkaar heen. Maar ik volsta nu met de laatste strofe van het lied dat wij gistermorgen zongen:
De dode zal leven.
De dode zal horen: nu leven.
Ten einde gegaan en onder
stenen bedolven:
Dode, dode, sta op,
Het licht van de morgen.
Een hand zal ons wenken,
Een stem zal ons roepen:
Ik open hemel en aarde en afgrond
En wij zullen horen.
En wij zullen opstaan
En lachen en juichen en leven.